Same old story... Everytime Juan Diego records a new album, poor Parsifal spends days and days listening to it all over again. And again. And again.
"Juan Diego Florez Arias for Rubini" was no exception. I 've been listening to it the last 4 days. Constantly. 'Till i get sick of it. Well, the truth is that i never got sick of his previous albums. And it 's not really likely that it will ever happen. Juan Diego is doing once again his hocus pocus and puts me under his spell. Ride your car, pump up the volume and listen to this miracle of nature singing like a god. Once again.
"Juan Diego Florez Arias for Rubini" was no exception. I 've been listening to it the last 4 days. Constantly. 'Till i get sick of it. Well, the truth is that i never got sick of his previous albums. And it 's not really likely that it will ever happen. Juan Diego is doing once again his hocus pocus and puts me under his spell. Ride your car, pump up the volume and listen to this miracle of nature singing like a god. Once again.
.jpg)
5 comments:
Ax to kalo mou...
Ναι, είναι αλήθεια ότι είναι το καλύτερο φωνητικό CD, απο τα τελευταία. Έχω σχηματίσει την άποψή ότι είναι ένα τραγουδιστής που έδωσε κάτι παραπάνω, από τους καινούργιους.
Βρήκα πολύ "κίτς" την Maria της Bartoli. Η Kozena πολύ καλή στο καινούργιο CD στον Handel, αλλά αρχίζω να σιχαίνομαι, την "υπερβολή" στις ερμηνείες τους, ακόμα και όταν είναι υπερβολικοί οι απαιτήσεις. Η Αγγλική προφορά της είναι και λίγο "βαριά" (ανατολική).
Αλλά "φωνητικά" τα οποία κατευχαριστήθηκα ήταν συλλογή από άριες και ντουέτα από Γερμανικές Οπερέτες με το Keenlyside και την Kirchlander (φρέσκες και ισορροπημένες ερμηνείες) και τις 2 επανεκδόσεις από τα πρώτα solo album του Pavarotti (τέλη 10ετίας 1960), που στα εξώφυλλα είναι χωρίς γένια, ο οποίος είναι καταπληκτικός
Είδα το ποστ και λεω δε βάζω να ακούσω και το cd? Φωνάρα ο τύπος. Μπράβο του. Και μια και το ανέφερε ο neco73 θα βάλω να ακούσω και την Bartoli αν και δεν έχω ιδέα τι μπορεί να είναι κιτσ σε μια φωνητική ερμηνία.
Το "κιτς" Mahler76, το είπα από την γενικότερη αισθητική και αποτύπωση του Album της. Έχοντας υπόψη όλο το υλικό του και το βιβλίο του. Σε απονθαρύνει να το ακούσεις. Η ακρόαση του αντί να μειώσει αυτή την αίσθηση, την αύξησε. Ήταν εκτός θέματος, εκτός της φύσης της φωνής της. Δεν λέω, μπορείς να θαυμάσεις την τεχνική της και τις δυνατότητες, αλλά αυτά που τραγουδάει δεν "ταιριάζουν" στην Cecilia. Αντε μια-δυο φορές να το κάνεις, αλλά να μην γίνει και ο κανόνας.
Καλά το άλμπουμ δεν το έχω δει φατσικώς αλλά κατάλαβα πως εννοείςτο ηχητικό κίτσ. Ευχαριστώ για τη διευκρίνηση.
Post a Comment